Klaaskreek, het laatste deel

Woensdag vertrok ik voor de laatste keer naar Klaaskreek... doel: afronden en afscheid nemen.
De busreis beloofde weer een heel avontuur te worden.. ze bleven maar mensen en spullen inladen. Op de helft van de rit moest iedereen eruit want de bus raakte overhit.. na een beetje water kon iedereen er weer in. Een man vond het erg grappig om me steeds 'witte bonen' te noemen. Zogenaamd lachend riep ik steeds 'bruine bonen' terug. Ach ja, hij had dan ook al behoorlijk aan de alcohol gezeten.

Aan het einde van de middag kwam ik aan in mijn tweede thuis, het voelde meteen weer vertrouwd en daar begon het gevoel me te bevangen dat ik deze mensen en deze plek toch wel erg ga missen. Iedereen kwam me meteen groeten en waren erg blij me na al die tijd weer te zien. Overal hoorde ik roepen: Maartje..Maartje..slik! Mijn kleinste vriendinnetje was al dagen om mij aan het zeuren. Ze sprong meteen op mijn schoot toen ze me zag. Mi goedoe.. wat zal ik jou gaan missen! Op de vraag of ze met mij terugging naar Nederland, riep ze volmondig: JA... de lieverd!
Die middag heb ik de eerste gezinnen vaarwel gezegd, foto's uitgedeeld, video opnamen gemaakt, laatste knuffels en bedankjes. Pff.. dat waren er al drie... nog maar 4 te gaan.

Op donderdag heb ik 8 uur lang op een houten stoel gezeten, maar na 101 vlechtjes waren we nog niet klaar. Ja, wie mooi wil zijn moet pijn leiden.. maar het resultaat mag er zeker wezen! Vrijdagochtend gingen we door met vlechten en pas om 3 uur die middag was alles klaar en zitten er uiteindelijk 175 vlechtjes in mijn haar! En dat voor 35 srd (inclusief haar!), en dat is dus iets meer dan 10 euro! Hahaha!

Na al die harentrekkerij ben ik Irene gaan bezoeken. Ze heeft vorig jaar haar man verloren in een auto-ongeluk en zij heeft haar beide benen moeten laten amputeren. Ook haar hand is verlamd, maar toch naait ze vlot weer haar pani't achter haar naaimachine. Dit moest wel want dit is haar bron van inkomen! Een pani is een soort omslagdoek om je middel wat veel vrouwen (en ook mannen) in de binnenlanden dragen.Natuurlijk moest ik er nog even 1 gaan kopen!
's Avonds heeft de hemel heel hard gehuild, terwijl ik in het donker nog afscheid ging nemen van de 2 laatste gezinnen in Klaaskreek. Ik doe alles vlot af want te lang stil staan bij afscheid doet mijn hart pijn!

Zaterdag... de allerlaatste dag in Klaaskreek, de dag waarop ik mijn allerliefste begeleidster gedag moest gaan zeggen. Slik! Vanaf half 9 waren we al op pad, nog naar Nieuw-Lombe afscheid nemen van twee gezinnen, de laatste video opnamen, de laatste foto's gemaakt en uitgedeeld, de laatste bedankjes, de laatste knuffels.. Gadverdamme.. ik hou niet van die laatste-laatste dingen!

Irma heb ik een fotocollage gegeven van alle foto's die ik van het gezin had gemaakt, ze vond het prachtig! En toen kwam mi goedoe naar haar toen en fluisterde heel zachtjes of ze met me mee mocht naar Nederland. Ze wilde echt mee, haha! Ik kreeg ook allerlei cadeautjes, pani's, kalabasbakjes, bananen, kalabaslepels! Echt lief allemaal, iedereen ging meteen iets zoeken, haha!

Ik ben snel in de bus gestapt en heb Irma nog een knuffel gegeven! Bedankt voor alle zorgen, ik zal jullie missen maar jullie nooit meer vergeten! Even slikken, en de bus reed weg..........................
Ik heb het mooi af kunnen sluiten, iedereen bedankt en gedag gezegd en alles nog even op de film gezet om nooit meer te vergeten!

Nu heb ik nog maar 6 nachtjes slapen in de stad en dan vertrekt mijn vliegtuig, dus nog maar 7 nachtjes vordat ik al mijn dierbaren weer in de armen kan sluiten! Dit weekend werk ik nog hard om mijn stagedossier helemaal af te ronden, want maandag heb ik mijn eindgesprek bij de VPSI. Dinsdag wordt er telefonisch een eindbeoordeling vastgesteld tussen mijn praktijkbegeleider hier en mijn stagedocent in Nederland. Spannend!

Ik geniet nog van alle dingetjes hier... zon (als de regen even weg is... kleine regentijd!), de mensen, Reefani. Nog even de laatste keer dit en de laatste keer dat! Kan me niet voorstellen dat ik volgende week weer thuis ben....