Welkom in Cusco, Peru

Dinsdag 17 oktober was het begin van een nieuw avontuur. Beppie bracht mij en Fraukje naar Brussels om vanuit daar door te vliegen naar Barcelona. Na anderhalve dag met veel tapas, Gaudi en goede gesprekken begon de echte reis naar mijn nieuwe thuis: Cusco Peru! Om kwart voor 4 in de ochtend werd ik door de taxi opgehaald, want om 7 uur vertrok mijn vliegtuig naar Madrid. Om 11 uur vertrok vanuit Madrid het vliegtuig naar Quayaqil Ecuador, om na een korte stop door te vliegen naar Lima Peru. In Madrid ontmoette ik een Ierse griet die al lange tijd in Cusco had gewoond dus ik kreeg al helemaal zin in mijn nieuwe avontuur! Uiteindelijk bleek niemand me op te halen vanaf het vliegveld, dus ben ik met haar in een taxi gesprongen naar een hostel.

Lima is een grote stad met wel erg veel fastfoodketens, even twijfelde ik aan mijn keuze om naar Peru af te reizen! Maar in het hostel aangekomen ontmoette ik mijn eerste Dutchie en mega veel reizigers en na wat biertjes ziet alles er rooskleurig uit!! De volgende dag op de gok naar het vliegveld van Lima om door te vliegen naar Cusco. Een uur later en 88 dollar armer kwamen we aan in Cusco. De pracht van de Andes voelde meteen als thuis aan. De vriend van mijn nieuwe Ierse vriendin bracht mij naar het hostel waar ik de komende dagen zal verblijven. Dit was een goede zet want ongeveer 50 trappen bergopwaartst lag het hostel: Casa Azul. WAT EEN KLIM!!! Het hoogte verschil voel ik duidelijk in mijn hoofd, het is alsof ik constant in een lift zit, heel vreemd! Maar het uitzicht loont! Zie foto!

Mijn partner in crime, Wendy, was op stap dus nadat ik mijn nieuwe kamertje in was getrokken heb ik mijn stagebegeleidster Evelien opgebeld waarmee ik dezelfde avond een Peruaanse maaltijd heb genoten! Voor 10 sol (nog geen 3 euro) hadden we voor- hoofd-en nagerecht! Erg lekker allemaal, voldaan viel ik die avond in slaap! Hoewel het overdag echt warm kan zijn, zijn de avonden echt wel een stuk kouder! Geen spijt van mijn dikke trui, Eef! En bedankt voor mijn nieuwe vest, oma!

Na mijn eerste nachtje Cusco werd ik herennigd met Wendy en de rest van de dagen hebben we met elkaar opgetrokken! Op vrijdag een hele dag over de centrale markt geslenterd, een betere indruk krijg je niet van een land! Op zaterdag vierden we in een Indiaas restaurant Diwali, maar ´s avonds begint het hoogteverschil me echt te pesten! Kotsmisselijk (zonder alcohol) verlaten we om 1 uur een discotheek, waar ik eigenlijk al niet naar binnen had moeten gaan! Zondag een stuk afgedaald buiten Cusco om pre-Inca en Inca ruines te bekijken onder begeleiding van een Engelse historicus, allemaal heel erg indrukwekkend! De zon was heerlijk en de lucht was een stuk minder drukkend, ik knapte steeds meer op! Helaas wel heel erg verbrand, en aangevallen door een cactus, waardoor ik de rest van de dag aan het strompelen was! Hahaha, het verliezen van mijn gardian angel heeft me nog niet veel goeds gebracht, Frauk!

Maandag mijn eerste dag stage, waarbij ik meteen in een groepje Hollanders werd gegooid, die een rondleiding kregen van het project. Na een informatief praatje en een conversatielesje Engels met peruaanse jongeren, deden we een bezoekje aan de slums van Cusco. We bezochten het huis van een van de leerlingen en dat was echt heel indrukwekkend! De ongelijkheid in deze wereld werd voor veel mensen in deze groep te veel, helaas kan ik zeggen dat ik er niet echt meer van opkijk. Door de blubberige straatjes liepen we terug naar de geasfalteerde weg om een taxi terug naar het project nemen. Hier stond een heerlijke warme lunch (4 gangen) klaar bereidt door de jongeren van de kookklas. Zo schattig hoe ze hun best deden om alles mooi op te dienen en te serveren! Daarna was het tijd voor mijn eerste 4-urige les spaans... van een hele lieve Peruaanse mevrouw Cecilia. Vandaag weer 4 uur gehad en ik pik al best wat woorden en zinnetjes op, maar het blijft erg moeilijk!!!

Lekker veel info voor dit moment, maar ik wilde graag alles uitgebreidt vertellen! Binnen de stage zal ik de komende weken nog een beetje moeten zoeken wat mijn taken gaan worden, maar ik heb al een plekkie met een computer en ga zeker Engelse conversatielessen geven. Ik voel me helemaal op mijn plek hierzo, nog geen moment gehad om me alleen te voelen of me af te vragen waar ik in godsnaam mee begonnen ben! De mystiek van deze plek is ontzettend bijzonder... en ik ben heel benieuwd hoe dit van invloed zal zijn op de rest van mijn verblijf. Dit even voor nu...

Zoals ze hier ook zeggen: CIAO! Kus Martina!