Van bakra naar gringa

Even een stukje over ‘life in Cusco’, niet zo primitief als je denkt!!!
Nou als eerste bevalt het leven in Cusco super goed! Van maandag t/m donderdag hang ik de harde werker/studente uit bij Inca Educa, met op woensdag- en vrijdagochtend de conversatielessen Engels. En dat vindt ‘juffrouw Maartje’ zeker wel leuk om te doen. Hier heet je trouwens prof, maar liever heb ik dat ze me Martina noemen! Een dag begint zo tussen 8 en 9, het ligt aan de activiteiten van die dag. Als ik lessen later in de middag aan het observeren ben, dan begin ik ook later! En ook hier wordt net als in Suriname niet zo nauw gekeken. Maar toch nauwer, aangezien de temperaturen hier de mensen niet naar de bol stijgen! Over de temperatuur… even iedereen uit de illusie helpen dat ik hier lig te bakken in de zon, NIET DUS! Aangezien Cusco op ongeveer 3300 meter hoogte gelegen ligt, maakt dat de temperaturen er niet warmer op! Heb niets te klagen, het is gemiddeld toch wel 20 graden. En je wordt sneller bruin van deze zon dan de zon in Suriname?! En je verbrandt dus ook sneller, hahaha! Daarbij is het regenseizoen begonnen, en af en toe worden we verrast met een enorme plensbui, maar die kan ook zo weer over zijn! De kust van Peru heeft nu op en top zomer, dus das wel een beetje jammer, hahaha!

Tussen de middag eet ik warm, in 1 van de restaurantjes in de buurt, en ‘s avonds vaak een broodje of soep. Un menu del dia is gebruikelijk en kost rond de 4 tot 10 sol (1 euro tot 2,50). Hiervoor krijg je soep, hoofdgerecht, toetje en meestal nog wat drinken. Er zijn dan ook erg veel restaurantjes en ik probeer steeds nieuwe uit! Maar die tegenover ons appartement is tot nu toch wel het allerlekkerste en dat voor maar 4 sol! Die mensen kunnen echt toveren! (Er zijn ook duurdere toeristischere opties, waarvan Heidi... die echt kwarktaart verkoopt jammie! De eigenaar komt uit Zwitserland en heeft hier een eigen boerderij met koeien waar ze de kwark maken!)

In de straten van Peru werken ontzettend veel kleine ondernemers, soms zijn ze wel erg klein! Je kunt jezelf wegen voor een kwartje, er worden heel veel kaarten, sigaretten, snoep en tekeningen aangeboden, lama's die over straat lopen met traditioneel geklede vrouwen, en meestal kinderen met babylama's! Foto, foto, 2 sol! Massage, miss? Restaurant, miss? Toerist information, miss? Hahaha, no gracias roep je hier de gehele dag. Dat begint 's ochtends al als ik naar het werk loop: miss, desayuno (ontbijt)? NO GRACIAS, dat was gisteren en eergisteren ook al!!!!!!! AAAHHH! Soms wordt je er wel helemaal gestoord van want je kunt niet een seconde rustig op de Plaza zitten of ze komen alweer: shoe shine? Why not? For my lunch money! Ja, hahaha, het is al avond?! En sommige zijn zo brutaal dat als je ze niks geeft of niks koopt, dat ze beginnen te schelden!

De armoede is dan ook wel triest. Meer dan 50% van de mensen leeft onder de armoedegrens. Toch is Cusco welvarend door de hoeveelheid toeristen, die allemaal vanuit hier de Inca trail gaan lopen. Het meest trieste is de bedelende kinderen. Dus ik probeer altijd iets te eten of te snoepen bij te hebben, dat geef ik toch liever dan geld! Als pedagoog kan ik het toch niet verdragen dat kinderen al zo jong op de straat moeten werken, ze moeten spelen en op tijd in bed liggen! Dat breekt mijn hart wel hoor!

Ben trouwens al twee keer beroofd, hahaha, zonder dat ik het door had! Een keer toen we terugliepen naar huis, beetje aangeschoten uit de discotheek gerold. Er waren ook nog allemaal kinderen op straat en toen vond ik ze natuurlijk nog zieliger! Toen ben ik gerold van een leeg pakje sigaretten en een lipgloss! Hahaha! En van de week stond ik op straat op iemand te wachten, valt ineens mijn pinpas op de grond????? In dat vakje zat ook geld en dat was weg... nou ja, 10 sol! Het leert dat ze echt vingervlug zijn en je niks onbewaakt moet laten of in vakjes moet stoppen waar ze gemakkelijk bij kunnen! Gelukkig niks dramatisch!

Wat is nog meer bijzonder in Cusco? O, geen toeletpapier in het toilet, net als in Thailand, maar in een prullenpakje naast de toilet. Overdag meestal geen water, en warm water is ook bijzonder! Gelukkig hebben we bij het appartement een tank, dus de gehele dag water! Maar dat heeft Marleen's huis niet... maar wel warm door middel van een gastank! O, het allerbijzonderste detail is: KUSSEN! Er wordt hier wat af gekust! Eigenlijk als je iemand ziet dan kus je: op straat, op het werk, ook als je iemand helemaal niet zo goed kent! Een kus bij het zien en een kus bij het gaan! Best een leuke gewoonte, ben je toch wat persoonlijker betrokken op mensen!

Nou dat was totzover wel even een kijkje in de keuken van het leven in Cusco! In het weekend gaan we gewoon een biertje drinken in Mama Afrika, dan ben ik toch wat dichterbij papa, hahaha! En soms praat ik te veel NLs dat ik weer even vergeet dat ik in Peru ben.... dus mijn spaans heeft nog heel wat oefening nodig!!! Tot zover weer even, volgende keer mijn avontuur in Pisac! Ciao, ciao! Martina!